Enkele gedichten uit de Masnavi:

 

Een doorn in de voet is moeilijk te vinden.
En de doorn in het hart?
Zag iemand die,
dan deed hij nooit een ander verdriet.

(I, 152-153)

 
Als tien lantaarns aanwezig zijn op één plaats,
verschillen ze van elkaar in vorm.
Toch kun je, wanneer je de aandacht vestigt op het licht,
niet onderscheiden welk licht afkomstig is van welke lamp.
In de geest is er geen verdeling,
bestaat geen individualiteit.
Zoet is de eenheid van de Vriend met Zijn vrienden.
Vang de geest en houd hem vast.
Help dit koppige zelf uiteenvallen
opdat je hieronder eenheid mag ontdekken
als een verborgen schat.

I:678-683)


Weet dat de uiterlijke vorm voorbijgaat,
maar dat de werkelijke wereld
voorgoed blijft bestaan.
Hoe lang staar je je nog blind
op de vorm van de kruik?
Laat dat ding toch, zoek het levende water!

(II, 1020-1021)


Hoewel het Lot je honderd keer belaagt,
zet het ten slotte een tent voor je op in de hemel.
Gods vriendelijkheid jaagt je angst aan
om je in veiligheid te brengen.

(I, 1260-1261)


O God, maak ons versteende hart
zo zacht als was,
maak onze weeklacht zoet
en schenk ons Uw genade.

(II,1992)


Zinsbegoocheling is een goddelijke vloek
waardoor iemand zo afgunstig,
verwaand en boosaardig wordt
dat hij niet weet dat zijn euveldaden
hem uiteindelijk onderuithalen.
Als hij zijn nietigheid
en dodelijke, zwerende wond beseft,
ontstaat uit die blik naar binnen pijn,
en die pijn is zijn redding.

( II, 2513-2517)


Het woord is als een nest,
betekenis de vogel,
het lichaam de rivierbedding,
de geest het golvende water.

(II, 3293)


Het lagere zelf filosofeert.
Geef het om zijn eigen bestwil een oplawaai.
Ermee redetwisten baat niet.
Het gloeit op het moment dat het er getuige van is
dat de profeet een wonder verricht
heel even van geloof,
maar zegt later:
'Dat heb ik me verbeeld,
want als die ongelooflijke aanblik
echt geweest was,
was ze voor mijn ogen blijven bestaan.'
Ze blijft bestaan voor het gelouterde oog,
maar blijft onzichtbaar voor het dier in ons.
Wonderen houden zich verre
van de lichamelijke zintuigen –
verbergt een pauw zich in een greppel?

(II, 3500-3504)


Uit: Roemi Daglicht - Een dagboek van spirituele leiding
Uitgeverij Kosmos Z&K
Utrecht, 2000
ISBN: 9021587106

 

Enkele fragmenten uit Juwelen:



Degene die het schuim ziet, verklaart het geheim,
terwijl wie de Zee ziet verbijsterd is.
Degene die het schuim ziet, neemt zich iets voor,
terwijl wie de Zee kent, zijn hart ermee verenigt.
Degene die de schuimvlokken ziet, wikt en weegt,
terwijl wie de Zee ziet, zijn bewuste wil heeft opgegeven.
Degene die de vlokken ziet, is voortdurend in beweging,
terwijl wie de Zee ziet, vrij is van huichelarij.

(V:2908-2911)


Hoop is de dove die regelmatig hoort dat wij sterven,
maar nooit gehoord heeft van zijn eigen dood
of stilstaat bij zijn eigen einde.
Hebzucht is de blinde die de fouten van anderen haarscherp ziet
en ze van straat tot straat rondbazuint,
zijn blinde ogen nemen echter van zijn eigen fouten niets waar.
De naakte is bang dat hem zijn kleed wordt afgerukt,
maar hoe kun je iemand die naakt is zijn kleed afnemen?
De wereldse mens is behoeftig en dodelijk beangst,
hij bezit niets, toch is hij bang voor dieven.
Naakt kwam hij en naakt gaat hij heen,
maar aldoor is hij doodsbenauwd voor dieven.
Wanneer de dood komt,
is het gejammer niet van de lucht,
terwijl hij zelf in de lacht schiet om zijn angst.
Op dat moment weet de rijke dat hij geen goud bezit
en ziet de scherpzinnige
dat zijn talent hem niet toebehoort.

(III:2628-2635)



De mensen die zijn heengegaan
bestaan niet niet, ze zijn opgegaan
in de eigenschappen van God,
zoals de ster verdwijnt wanneer de zon verschijnt.

(IV:443)  


Als je een been breekt, schenkt God je een vleugel.
Zo opent hij ook vanuit de diepten van de kuil een nooduitgang.
God zei: ‘Het maakt niet uit of je bovenin de boom of in de put zit.

Denk aan Mij, Ik ben de sleutel van de weg
.’

(III:4808-4809)  


Uit:
Roemi Juwelen - Een dagboek met 365 fragmenten van wijsheid
Uitgeverij Kosmos Z&K
Utrecht, 2001
ISBN: 9021596873